samogłoska

Słownik języka polskiego PWN*

samogłoska «głoska dźwięczna, wymawiana przy znacznym otwarciu jamy ustnej, mogąca tworzyć sylabę»
• samogłoskowy
samogłoska czysta «samogłoska nieunosowiona»
samogłoska długa «samogłoska o długim iloczasie»
samogłoska krótka «samogłoska o krótkim iloczasie»
samogłoska neutralna «samogłoska wymawiana przy swobodnym układzie warg»
samogłoska niska «samogłoska wymawiana bez wyraźnego wzniesienia języka ku sklepieniu jamy ustnej»
samogłoska nosowa zob. głoska nosowa.
samogłoska okrągła, zaokrąglona «samogłoska wymawiana z zaokrągleniem warg»
samogłoska płaska «samogłoska wymawiana ze spłaszczeniem warg»
samogłoska przednia «samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku przodowi jamy ustnej»
samogłoska ścieśniona, pochylona «samogłoska o ścieśnionej artykulacji»
samogłoska średnia «samogłoska wymawiana przy niewielkim wzniesieniu języka ku sklepieniu jamy ustnej»
samogłoska środkowa, centralna «samogłoska wymawiana bez przesunięcia języka ku przodowi lub tyłowi jamy ustnej»
samogłoska tylna «samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku tyłowi jamy ustnej»
samogłoska ustna zob. głoska ustna.
samogłoska wysoka «samogłoska wymawiana przy znacznym wzniesieniu języka ku sklepieniu jamy ustnej»
samogłoska zredukowana «samogłoska niemająca pełnej wartości wokalnej, krótsza od samogłoski krótkiej»
barwa samogłoski «cechy fonetyczne samogłoski odróżniające ją od innych w danym języku»

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego