solić

Słownik języka polskiego PWN*

solić
1. «posypywać, przyprawiać coś solą kuchenną»
2. «nacierać, przesypywać solą lub zalewać roztworem soli jakieś produkty w celu ich zakonserwowania»
sól
1. «biała, sypka substancja o ostrym smaku, używana do przyprawiania lub konserwowania potraw»
2. «skała krystaliczna, z której otrzymuje się tę substancję»
3. «związek chemiczny powstający w reakcji kwasu z zasadą»

• solny
biały cukier, ryż, biała sól itp. «cukier, ryż, sól itp. oczyszczone»
ius soli [wym. jus soli] «zasada nabycia obywatelstwa na podstawie miejsca urodzenia»
sól angielska, gorzka «substancja krystaliczna występująca w złożach soli potasowych»
sól emska «mieszanina soli metali stosowana przy schorzeniach dróg oddechowych»
sól glauberska «substancja krystaliczna stosowana m.in. jako środek przeczyszczający»
sól karlsbadzka «mieszanina soli otrzymywana przez odparowanie wód mineralnych lub przez zmieszanie analogicznych soli mineralnych pochodzących z naturalnych źródeł»
sól Vichy [wym. – wiszi] «mieszanina soli występujących w naturalnej wodzie mineralnej z uzdrowiska Vichy»
warzyć sól «odparowywać solankę w celu otrzymania soli jadalnej»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego