sądowy

Słownik języka polskiego PWN*

sąd
1. «instytucja powołana do rozstrzygania spraw spornych»
2. «zespół sądziów prowadzących rozprawę»
3. «rozpatrzenie sprawy i wydanie wyroku»
4. «opinia o czymś»
5. log. «znaczenie zdania oznajmującego lub samo to zdanie»

• sądowy • sądownie
biegły sądowy «osoba powołana przez sąd do wydawania opinii w zakresie posiadanych wiadomości fachowych»
depozyt sądowy
1. «pieniądze złożone przez dłużnika w sądzie, stanowiące świadczenia na rzecz wierzycieli»
2. «sumy wyegzekwowane przez komornika i oddane do dyspozycji sądu do podziału między wierzycieli»
przewód sądowy «w procesie karnym: najważniejsza część rozprawy obejmująca odczytanie aktu oskarżenia, wysłuchanie oskarżonego oraz przeprowadzenie postępowania dowodowego»
droga sądowa «załatwianie sprawy spornej przez sądy»
ława sądowa «w Polsce w XIII–XVIII w.: organ samorządu miast i wsi lokowanych na prawie niemieckim, rozpatrujący sprawy kryminalne i cywilne»
medycyna sądowa «dział medycyny zajmujący się eskpertyzą lekarską na potrzeby śledztwa i sądu»
odpowiedzialność karna, sądowa «obowiązek odpowiadania przed sądem za czyn przestępczy»
roki sądowe «w dawnej Polsce: termin, w którym dany sąd działał w określonym z góry miejscu i czasie»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego