techno

Słownik języka polskiego PWN*

techno
1. «współczesna muzyka rozrywkowa o bardzo silnym, jednostajnym rytmie»
2. «subkultura fanów tej muzyki»
bio-info-techno «o dominującym kierunku rozwoju współczesnej cywlizacji»
techno- I «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z techniką»
techno- II «pierwszy człon wyrazów złożonych mających związek znaczeniowy z muzyką techno»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego