trwała

Słownik języka polskiego PWN*

trwała pot. «trwała ondulacja»
trwała ondulacja «zabieg fryzjerski polegający na takim sfalowaniu lub skręceniu włosów, żeby nie uległy szybkiemu rozkręceniu»
trwały
1. «istniejący przez dłuższy czas lub nieulegający szybkim zmianom»
2. «zdatny do użytku przez dłuższy czas»

• trwale • trwałość
trwać
1. «istnieć lub odbywać się przez pewien czas»
2. «pozostawać bez zmiany w pewnej pozycji lub sytuacji»
3. «pozostawać przy kimś»
4. «obstawać przy czymś»
czerwiec trwały «czerwiec, na którego korzeniach żyje owad, czerwiec polski»
kapitał trwały «środki produkcji zużywane stopniowo w ciągu wielu cykli produkcyjnych»
środki trwałe «maszyny, urządzenia, budynki itp. stanowiące majątek przedsiębiorstwa»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego