trwała
Słownik języka polskiego PWN*
trwała pot. «trwała ondulacja»
trwała ondulacja «zabieg fryzjerski polegający na takim sfalowaniu lub skręceniu włosów, żeby nie uległy szybkiemu rozkręceniu»
trwały
• trwale • trwałość
1. «istniejący przez dłuższy czas lub nieulegający szybkim zmianom»
2. «zdatny do użytku przez dłuższy czas»
• trwale • trwałość
trwać
1. «istnieć lub odbywać się przez pewien czas»
2. «pozostawać bez zmiany w pewnej pozycji lub sytuacji»
3. «pozostawać przy kimś»
4. «obstawać przy czymś»
czerwiec trwały «czerwiec, na którego korzeniach żyje owad, czerwiec polski»
kapitał trwały «środki produkcji zużywane stopniowo w ciągu wielu cykli produkcyjnych»
środki trwałe «maszyny, urządzenia, budynki itp. stanowiące majątek przedsiębiorstwa»