wtórny
Słownik języka polskiego PWN*
wtórny
• wtórnie • wtórność
1. «powstały w wyniku przekształceń lub jako następstwo czegoś»
2. «powstający, otrzymywany itp. po raz drugi»
3. «mniej ważny»
4. «naśladujący coś, pozbawiony oryginalności»
• wtórnie • wtórność
rynek wtórny papierów wartościowych «rynek, na którym obraca się papierami wartościowymi sprzedanymi przez ich pierwszych posiadaczy»
surowce wtórne «odpady produkcyjne lub zużyte materiały, które po przetworzeniu mogą być użyte do produkcji czegoś»
uzwojenie wtórne «uzwojenie, z którego odbierana jest moc elektryczna»
