zawodzić
Słownik języka polskiego PWN*
zawieść I — zawodzić I
1. «nie zrobić tego, na co ktoś liczył»
2. «o urządzeniach, zmysłach, organizacji czegoś itp.: okazać się nieskutecznym, nie zadziałać»
3. «o planach, nadziejach itp.: nie spełnić się»
zawieść II — zawodzić II
1. «zaprowadzić kogoś gdzieś»
2. «o drodze: dojść do jakiegoś miejsca»
3. «pomóc komuś coś osiągnąć lub sprawić, że znajdzie się w jakiejś sytuacji»
zawieść się — zawodzić się «doznać zawodu»
zawodzić I zob. I zawieść.
zawodzić II zob. II zawieść.
zawodzić III
1. «śpiewać rzewnie i przeciągle»
2. «głośno płakać lub jęczeć»
3. «o instrumencie, ptaku, wietrze itp.: wydawać rzewne i przeciągłe dźwięki»
zawodzić się zob. zawieść się.