trzepotać

Słownik języka polskiego PWN*

trzepotać
1. «poruszać czymś szybko albo wykonywać czymś szybkie ruchy, często powodujące szelest, szum; też: sprawiać, że coś się porusza»
2. «o skrzydłach ptaków, rozwieszonych ubraniach itp.: poruszać się na wietrze szybko, rytmicznie»
3. «o sercu: bić mocno»
4. «o płomieniu: palić się nierówno»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…Idą
Stopą
Suchą?

Lewy prawuje się z białym bawołem
Prawy
trzepoce w jedwabistych sidłach
Lewy pośpiesza uczepiony orła
Prawy
Przebiega
Podziemne…

 

…ściąga ją znowu do środka. Joanna nie chce wracać, szybko trzepocze skrzydłami, ale to na nic, już jest w swoim ciele…

 

…słońcu i na brzegu zatknięty wysoko nad piramidą stłoczonych gmachów trzepotał jaśniejący sztandar Kuomintangu. Na widok jego P'an rozchmurzył się.
Szanghaj…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego