tuman

Słownik języka polskiego PWN*

tuman
1. «kłąb czegoś sypkiego lub lotnego, unoszący się w powietrzu»
2. pot. «obraźliwie o osobie nieinteligentnej lub mało zdolnej»
3. «obłok gęstej mgły lub oparów»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…znak ręką i ciężarówka ruszyła, by za chwile zniknąć w tumanie kurzu.
Zostaliśmy sami z kapitanem. Reszta gestapowców odjechała.
No, siostrzyczki…

 

…biaława maź, okropnie śliska, która po wyschnięciu przemieniała się w tumany jasnego kurze, co zmuszało w upalny dzień do zamykania okien…

 

…się zupełnie jasno, lecz po chwili wszystko znowu zakrywały czarne tumany i wtedy wydawało się, że jest późna i głucha noc…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego