ubocze

Słownik języka polskiego PWN*

ubocze «spokojne miejsce oddalone od osiedli ludzkich, od szlaków komunikacyjnych lub od miejsc, w których jest dużo ludzi»
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "ubocze"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…osieciach, pustych szopach, gdzie międli się len, stojących zwykle na uboczu od zabudowań: jakże mogłyby we frakach wzbijać kłęby kurzu i…

 

…się nie lubili – argumentował kolejny rodzic. – Koncepcja stworzenia gimnazjum na uboczu gminy – w Krempachach powstała po to, by teraz usprawiedliwić budowę…

 

…uniemożliwiano mi zamieszkanie tam i mój dom położony jest na uboczu i cieszy się tym, że raz po raz mam włamania…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego