uwiędły

Słownik języka polskiego PWN*

uwiędły, uwiędnięty
1. «o roślinach lub ich częściach: taki, który uwiądł»
2. «o twarzy, cerze: zmizerniały, postarzały»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego