uwiędły
Słownik języka polskiego PWN*
uwiędły, uwiędnięty
1. «o roślinach lub ich częściach: taki, który uwiądł»
2. «o twarzy, cerze: zmizerniały, postarzały»
uwiędnąć
1. «o roślinach lub ich częściach: stracić świeżość, jędrność»
2. «o ludziach: stracić siły, zdrowie, chęć do życia»
3. «stracić na sile, na intensywności»