ścichapęk
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ścichapęk -ka, -kiem; te -ki, -ków
Słownik języka polskiego PWN*
ścichapęk I żart. «ktoś z pozoru cichy, ale zdolny do niespodziewanych zachowań»
ścichapęk II żart. «niespodziewany, zaskakujący»
ścichapęk III żart. «w sposób nagły i zaskakujący»