Cerber

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Cer•ber (mit.) -ra, -rze
cer•ber (dozorca) -ra, -rze; te -ry, ci -rzy, -rów

Słownik języka polskiego PWN*

cerber
1. «srogi i czujny strażnik»
2. Cerber mit. gr. «trzygłowy pies z grzywą lub ogonem z węży, strzegący bram Hadesu»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

cerber

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „Cerber” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „Cerber” w Poradni Językowej PWN

Ciekawostki

Kliknij, aby zobaczyć „Cerber” w Ciekawostkach

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Cerber” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Cerber” w Encyklopedii PWN

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego