Komory

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Komory (państwo; archipelag) -rów; przym.: komoryjski
komora -morze, -morę; -mór

Słownik języka polskiego PWN*

komory mózgu «cztery szczelinowate jamy wewnątrz mózgowia, zawierające płyn mózgowo-rdzeniowy»
komora
1. «zamknięte pomieszczenie»
2. «zagłębienie w organach ludzkich i zwierzęcych»
3. «część zalążni lub owocu roślin, mieszcząca zalążki albo nasiona»
4. «otwór lub zagłębienie w utworach skalnych»
5. «obszerne wyrobisko górnicze wykute w skale»
6. «wydzielona część wnętrza różnych maszyn, urządzeń, pieców itp»
7. «rozszerzona, mieszkalna część nory zwierząt»
8. «klatka piersiowa zwierzęcia»
9. daw. «niewielka izba bez okien, służąca do przechowywania odzieży, drobnych sprzętów lub zapasów żywności»
10. daw. «niewielka izba mieszkalna w domach wiejskich, dawnych dworach szlacheckich itp.»

• komorowy
komora amunicyjna «opancerzone pomieszczenie na okręcie, służące do przechowywania zapasów amunicji»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego