androgynia
Słownik języka polskiego PWN*
androgynia, androginia
• androgyniczny, androginiczny
1. «dwupłciowość będąca atrybutem bóstw w wielu religiach»
2. «upodobnienie zewnętrznych cech płciowych mężczyzny do cech kobiecych, u zwierząt cech samca do cech samicy»
3. «występowanie kwiatów żeńskich i męskich w tych samych kwiatostanach»
• androgyniczny, androginiczny