aron
Słownik języka polskiego PWN*
aron «roślina o kwiatach zebranych w kolbę okrytą pochwą»
aron ha-kodesz, Aron ha-Kodesz «szafa lub wnęka w głównej sali synagogi na ścianie wskazującej kierunek Jerozolimy, przeznaczona do przechowywania Tory»