asesor
Słownik języka polskiego PWN*
asesor
• asesorski
1. «urzędnik sądu, prokuratury lub notariatu, który odbył wymaganą aplikację, zdał odpowiednie egzaminy, lecz nie uzyskał jeszcze nominacji»
2. «w dawnej Polsce: urzędnik towarzyszący sędziemu lub marszałkowi sejmiku; też: sędzia sądu nadwornego, sejmikowego lub marszałkowskiego»
3. «w starożytnym Rzymie: członek kolegium doradczego przy urzędnikach mających władzę sądowniczą»
• asesorski