bejca
Wielki słownik ortograficzny PWN*
bej•ca -cy, -cę; -ce, -cy
Słownik języka polskiego PWN*
bejca
1. «roztwór barwnika służący do barwienia drewna»
2. «zaprawa farbiarska»
3. «grzybobójczy środek chemiczny»
4. «zaprawa z octu i korzeni do marynowania mięs»