burzyciel
Wielki słownik ortograficzny PWN*
burzyciel -la; -le, -li
Słownik języka polskiego PWN*
burzyć
• burzyciel • burzycielski • burzycielka
1. «rozbijać jakąś budowlę lub jej część»
2. «powodować kłębienie się, falowanie czegoś»
3. «niszczyć zastany stan rzeczy, naruszać jakieś zasady, wprowadzać zamęt»
• burzyciel • burzycielski • burzycielka