cerkiewny
Wielki słownik ortograficzny PWN*
cer•kiew•ny; -ni
Dubicze Cer•kiew•ne Dubicz Cer•kiew•nych; przym.: dubicki
Słownik języka polskiego PWN*
cerkiew
• cerkiewny • cerkiewka
1. «świątynia chrześcijańska obrządku prawosławnego lub Kościołów wschodnich»
2. «instytucja hierarchiczna wyznania prawosławnego i greckokatolickiego reprezentowana przez duchownych»
3. «wspólnota ludzi wyznania prawosławnego lub greckokatolickiego»
• cerkiewny • cerkiewka
język cerkiewny «słowiański język liturgii Kościoła Wschodniego»
szkoła cerkiewna «szkoła elementarna w dawnej Rosji, prowadzona przy parafiach przez duchownych prawosławnych»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
