challenger
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Chal•len•ger (prom kosmiczny) -ra, -rze
Słownik języka polskiego PWN*
challenger [wym. czelendżer lub czelendżer]
• challengerowy
1. «turniej klasyfikacyjny, np. w tenisie»
2. «w boksie: zawodnik uprawniony do stoczenia walki z aktualnym mistrzem o tytuł mistrzowski»
• challengerowy