chórzystka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
chórzyst•ka -t•ce, -t•kę; -tek
Słownik języka polskiego PWN*
chór
• chóralny, chórowy • chóralnie • chórek • chórzysta • chórzystka
1. «zespół śpiewaków wykonujących wspólnie utwór muzyczny»
2. «śpiew zbiorowy; też: utwór śpiewany przez zespół»
3. «zespół dźwięków lub głosów słyszanych jednocześnie»
4. «grupa instrumentów smyczkowych lub dętych tej samej rodziny»
5. «miejsce w kościele przeznaczone na organy i dla zespołu śpiewaczego»
6. «prezbiterium»
7. «balkon lub galeria w sali pałacowej przeznaczone dla orkiestry»
8. «w starożytnej Grecji: zbiorowe recytacje, śpiewy i tańce w czasie uroczystości ku czci Dionizosa, później występujące jako stały element tragedii antycznej; też: zespół wykonawców tych recytacji i tańców»
• chóralny, chórowy • chóralnie • chórek • chórzysta • chórzystka
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
