ciwun

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ciwun -na, -nie; -nowie a. -ni, -nów a. cywun

Słownik języka polskiego PWN*

ciwun [wym. c-iwun], cywun «w dawnej Polsce i na Litwie: urzędnik ziemski, rządca dóbr lub sędzia graniczny»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego