cudy

Wielki słownik ortograficzny PWN*

cud cudu, cudzie; cuda a. cudy, cudów: Cud nad Wisłą
cuda-niewidy cudów-niewidów, cudom-niewidom

Słownik języka polskiego PWN*

cud
1. «niewytłumaczalne zjawisko, o którym sądzi się, że jest wynikiem działalności Boga»
2. «niezwykły, szczęśliwy zbieg okoliczności»
3. «osoba lub rzecz doskonała albo bardzo piękna»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego