cud

Wielki słownik ortograficzny PWN*

cud cudu, cudzie; cuda a. cudy, cudów: Cud nad Wisłą
cud-dieta cud-diety, cud-diecie; cud-diety, cud-diet
cud-dziewczyna cud-dziewczynie, cud-dziewczynę (ale: dziewczyna cud)
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

cud
1. «niewytłumaczalne zjawisko, o którym sądzi się, że jest wynikiem działalności Boga»
2. «niezwykły, szczęśliwy zbieg okoliczności»
3. «osoba lub rzecz doskonała albo bardzo piękna»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

cud

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „cud” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „cud” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „cud” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „cud” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego