czernić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

czer•nić -nię, -nią; czerń a. czer•nij, czerń•cie a. czer•nij•cie
czerń -r•ni; -r•nie, -r•ni

Słownik języka polskiego PWN*

czernić
1. «malować na czarno, czynić czarnym»
2. zob. grafitować.
czernić się
1. «odbijać się ciemną barwą od jaśniejszego tła»
2. «przybierać czarną barwę»
3. «malować sobie na czarno włosy, zarost, brwi»
czerń
1. «czarny kolor»
2. «czarne ubranie, tkanina»
3. «ciemność»
4. «czarny barwnik»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego