czubaty
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kagu czubaty kagu czubatego, kagu czubatym; kagu czubatych
Słownik języka polskiego PWN*
czubaty
• czubato
1. «napełniony z naddatkiem»
2. «ostro zakończony»
3. «mający na głowie kępkę sterczących piór, kępkę sierści lub sterczący grzebień»
• czubato
kośnik czubaty zob. kośnik.
drzewiga czubata «owad pasożytujący w stanie larwalnym w czerwiu pszczelim»
