deklinacja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
de•klina•cja -cji, -cję; -cji (skrót: dekl.)
Słownik języka polskiego PWN*
deklinacja
• deklinacyjny • deklinować • deklinować się
1. «odmiana rzeczownika, przymiotnika, zaimka lub liczebnika przez przypadki i liczby; też: zespół form fleksyjnych wyrazów odmieniających się w określony sposób»
2. «odległość kątowa ciała na sferze niebieskiej, liczona od równika niebieskiego»
• deklinacyjny • deklinować • deklinować się
deklinacja magnetyczna «kąt między południkiem geograficznym a magnetycznym w miejscu obserwacji»
deklinacja mieszana «deklinacja wyrazów, w której występują formy właściwie różnym grupom deklinacyjnym»