dojść
Słownik języka polskiego PWN*
dojść — dochodzić I
1. «idąc, dotrzeć gdzieś»
2. «o środkach komunikacji: dojechać, dopłynąć, dolecieć»
3. «o listach, przesyłkach: trafić do adresata, zostać dostarczonym na oznaczone miejsce»
4. «o wodzie, ogniu, powietrzu: dopłynąć, dosięgnąć»
5. «o pociskach: dolecieć»
6. «o wiadomościach, pogłoskach: stać się wiadomym»
7. «o wrażeniach słuchowych, wzrokowych, węchowych: dać się słyszeć, widzieć, czuć»
8. «osiągnąć jakąś granicę, jakiś kres w przestrzeni lub w czasie»
9. «osiągnąć jakąś wielkość, miarę lub liczbę»
10. «osiągnąć to, czego się pragnęło i do czego się dążyło»
11. «stać się dodatkiem do czegoś»
12. «uzyskać coś na drodze prawnej»
13. dochodzić «podejmować starania o uzyskanie albo odzyskanie czegoś»
14. «dowiedzieć się o czymś, pojąć, zbadać, wywnioskować coś»
15. «o owocach, warzywach, zbożu: dojrzeć»
16. pot. «o potrawach: dogotować się lub dopiec»
17. łow. «zbliżyć się do zwierzyny na odległość strzału»
dojście
1. «ostatnia część drogi prowadzącej do jakiegoś miejsca»
2. «możliwość przedostania się, dotarcia do czegoś»
3. pot. «możliwość załatwienia jakiejś sprawy dzięki kontaktom i znajomościom»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
