dowcipek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dowcipek -p•ku a. -p•ka, -p•kiem; -p•ków
Słownik języka polskiego PWN*
dowcip
• dowcipek
1. «zabawna historyjka, powiedzenie pobudzające do śmiechu»
2. «zdolność spostrzegania śmiesznych stron zjawisk, zdarzeń i ludzi oraz przedstawiania ich w zabawny sposób»
3. daw. «rozum, inteligencja»
• dowcipek