durnieć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dur•nieć -nieję, -nieją; -niał, -nieli
Słownik języka polskiego PWN*
durnieć
1. pejor. «tracić sprawność umysłową»
2. pot. «będąc czymś zaskoczonym, nie wiedzieć, jak się zachować, tracić orientację»
