dwusieczny
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dwu•siecz•na -nej, -ną; -ne, -nych
Słownik języka polskiego PWN*
dwusieczny «mający dwa ostrza»
dwusieczna «półprosta wychodząca z wierzchołka kąta i dzieląca go na dwie równe części»