dylacja
Słownik języka polskiego PWN*
dylacja
1. «zmiana fonetyczna polegająca na asymilacji dwóch niesąsiadujących ze sobą bezpośrednio głosek»
2. daw. «odroczenie sprawy sądowej z uzasadnionych powodów»
3. daw. «odłożenie czegoś na później»