epileptyczka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
epilep•tycz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek
Słownik języka polskiego PWN*
epilepsja «choroba neurologiczna cechująca się nawracającymi niesprowokowanymi napadami, w których przebiegu mogą wystąpić m.in. drżenie mięśni, drgawki, sztywność lub wiotczenie mięśni, także utrata świadomości»
• epileptyczny • epileptyk • epileptyczka
• epileptyczny • epileptyk • epileptyczka