franko-
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Fran•ko: Iwan Franko, Iwana Fran•ki, Iwanowi Fran•ce, Iwana Fran•kę
fran•ko ndm
fran•ko-prowan•sal•ski: dialekt franko-prowansalski
Słownik języka polskiego PWN*
franko- «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z Francuzami, Francją»
porto-franko
1. «warunki nadania przesyłki lub listu bez obowiązku opłacania kosztów pocztowych przez odbiorcę»
2. «klauzula zawarta w warunkach umowy o dostawę ładunku, określająca m.in. jego cenę»
3. «port, w którym nie pobiera się opłat celnych od przewożonych towarów»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
