frant
Wielki słownik ortograficzny PWN*
frant -n•ta, -n•cie; te -n•ty, ci -n•ci (a. -n•towie), -n•tów
Słownik języka polskiego PWN*
frant
• frantowski • frantostwo
1. daw. «człowiek miły, zabawny, ale przebiegły»
2. daw. «wędrowny komediant»
• frantowski • frantostwo