frymarczyć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

frymar•czyć -r•czę, -r•czą; -rcz•cie

Słownik języka polskiego PWN*

frymarczyć
1. daw. «czynić przedmiotem targu lub handlu rzeczy, które nie powinny być źródłem zysku»
2. daw. «uprawiać handel zamienny»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego