galant

Wielki słownik ortograficzny PWN

galant (elegant) -n•ta, B.= D., -n•cie; -n•ci, -n•tów
galant (styl muz.) ndm

Słownik języka polskiego PWN

galant [wym. w zn. 1: galã, w zn. 2: galant]
1. «styl w muzyce pierwszej połowy XVIII w., popularny na dworach francuskich»
2. daw. «mężczyzna zachowujący się z wyszukaną grzecznością»
styl galant zob. galant w zn. 1.

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego

galant
galancie
galanty

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „galant” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „galant” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „galant” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego