gapa

Wielki słownik ortograficzny PWN*

gapa -pie, -pę; gap
gap -pia; -pie, -piów

Słownik języka polskiego PWN*

gapa
1. «człowiek nierozgarnięty, nieuważny; też: człowiek, który coś przegapił lub się zagapił»
2. pot. «gawron lub wrona»

• gapiowski • gapiostwo
gap pot. «człowiek przypatrujący się jakiemuś zdarzeniu»
• gapiowski

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego