granda
Wielki słownik ortograficzny PWN*
gran•da (awantura) -n•dzie, -n•dę; grand
grand (arystokrata hiszpański) -n•da, -n•dzie; -n•dowie, -n•dów
Grand Gui•gnol (teatr paryski) Grand Gui•gnolu
Słownik języka polskiego PWN*
granda
1. «wielka awantura»
2. «coś oburzającego»
3. «banda łobuzów lub oszustów»
4. pot. «duża grupa osób»
grand «tytuł szlachty kastylijskiej w XIII–XV w., później tylko wpływowych rodów arystokracji hiszpańskiej; też: osoba nosząca ten tytuł»
grand cru [wym. grã kri] «o winie światowej klasy; też: o winnicy produkującej takie wina»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
