hubka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
hub•ka -b•ce, -b•kę; -bek
Słownik języka polskiego PWN*
hubka «wysuszony miąższ huby lub inny materiał łatwo się tlący, używany przed rozpowszechnieniem się zapałek do rozniecania ognia za pomocą krzesiwa»
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Zagraj z nami!
