inspektor

Wielki słownik ortograficzny PWN*

in•spek•tor -rze; -rzy (a. -rowie), -rów (skrót: insp.)

Słownik języka polskiego PWN*

inspektor
1. «urzędnik dokonujący inspekcji»
2. «stopień oficerski w policji; też: osoba nosząca ten stopień»
3. «w czasie zaborów: zastępca dyrektora w szkole»

• inspektorski • inspektorka
inspektor pracy «urzędnik państwowy albo działacz społeczny nadzorujący przestrzeganie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy»
inspektor szkolny «urzędnik stojący na czele inspektoratu szkolnego»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego