inspektor
Wielki słownik ortograficzny PWN*
in•spek•tor -rze; -rzy (a. -rowie), -rów (skrót: insp.)
Słownik języka polskiego PWN*
inspektor
• inspektorski • inspektorka
1. «urzędnik dokonujący inspekcji»
2. «stopień oficerski w policji; też: osoba nosząca ten stopień»
3. «w czasie zaborów: zastępca dyrektora w szkole»
• inspektorski • inspektorka
inspektor pracy «urzędnik państwowy albo działacz społeczny nadzorujący przestrzeganie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy»
inspektor szkolny «urzędnik stojący na czele inspektoratu szkolnego»