iron

Wielki słownik ortograficzny PWN*

iron (chem.) -nu, -nie
iron. (= ironia, ironiczny)
Iron Maiden (zespół muz.) ndm
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

iron «bezbarwna ciecz o zapachu fiołków, występująca w korzeniu fiołka i kosaćca»
nonajron I, non-iron I [wym. nonajron] «tkanina z włókna sztucznego niewymagająca prasowania; też: wyrób z tej tkaniny»
• nonajronowy, non-ironowy
nonajron II, non-iron II [wym. nonajron] «niewymagający prasowania»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

iron
non-iron

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „iron” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „iron” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „iron” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego