jedynowładca
Wielki słownik ortograficzny PWN*
jedyno•wład•ca -cę; -cy, -ców
Słownik języka polskiego PWN*
jedynowładztwo «forma rządów polegająca na absolutnej władzy panującego»
• jedynowładca • jedynowładczy
• jedynowładca • jedynowładczy