justycjariusz
Wielki słownik ortograficzny PWN*
justy•cjariusz -sza; -sze, -szy
Słownik języka polskiego PWN*
justycjariusz
1. «w Polsce w XIII–XV w.: urzędnik królewski o kompetencjach policyjno-sądowych»
2. «w Austrii i Galicji w latach 1784–1848: urzędnik rozstrzygający drobniejsze sprawy w gminie»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
