kamerling
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kamer•ling -n•giem; -n•gowie, -n•gów
Słownik języka polskiego PWN*
kamerling, camerlengo [wym. kamerlengo], camerlingo [wym. kamerlingo] «tytuł kardynała administrującego majątkiem Stolicy Apostolskiej, zwołującego konklawe i zarządzającego całym Kościołem do wyboru kolejnego papieża; też: duchowny, któremu przysługuje ten tytuł»