klin
Wielki słownik ortograficzny PWN*
klin -na, -nie; -ny, -nów
Słownik języka polskiego PWN*
klin
• klinik
1. «kawałek drewna lub metalu w kształcie zaostrzonego trójkąta, używany do rozbijania twardych materiałów, służący do mocowania lub blokowania czegoś»
2. «kawałek ziemi, materiału itp. w kształcie trójkąta»
3. «porcja alkoholu wypijana z powodu kaca»
4. «w czasie lotu zespołowego: jeden z szyków»
5. «szyk bojowy wojska»
• klinik
klin wysokiego ciśnienia «strefa wysokiego ciśnienia atmosferycznego znajdująca się między dwoma układami niskiego ciśnienia»