koadiutorski

Słownik języka polskiego PWN*

koadiutor
1. «w Kościele katolickim: duchowny wyznaczony przez władze kościelne do pomocy duchownemu wyższego stopnia»
2. daw. «pomocnik»

• koadiutorski

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego