kognacja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kogna•cja -cji, -cję
Słownik języka polskiego PWN*
kognacja
• kognacyjny • kognat • kognacki • kognatka
1. «pokrewieństwo naturalne, zwłaszcza w linii żeńskiej»
2. «w starożytnym Rzymie: pokrewieństwo naturalne, wynikające z więzów krwi»
• kognacyjny • kognat • kognacki • kognatka